Πέμπτη 25 Δεκεμβρίου 2008

"Ζούνε τη ζωή τους τρώγοντας τις σάρκες μας..."

Σήμερα, η δική μου γενιά εξεγείρεται, αντιδρά, τα σπάει και διεκδικεί... Όποιος ακούει τη φωνή της γενιάς μου έχει χρέος να πάρει πρωτοβουλία, να δράσει υπέρ της. Όποιος την προσπεράσει θα είναι ένας αυτάρεσκος - νάρκισσος, χωρίς ελπίδα, χωρίς μέλλον!! ΑΚΟΥΣΤΕ ΜΑΣ !!!

Πριν 10 χρόνια ένας έλληνας φιλόσοφος ο Δ.Λιαντίνης, έδωσε εθελούσια τέλος στη ζωή του σε μια σπηλιά του Ταϋγετου. Στο γράμμα προς την κόρη του έγραφε: "Nα ζήσεις απλά, σεμνόπρεπα και τίμια, όπως σε δίδαξα. Nα θυμάσαι ότι έρχονται χαλεποί καιροί για τις νέες γενεές. Kαι είναι άδικο και μεγάλο παράξενο να χαρίζεται τέτοιο το δώρο της ζωής στους ανθρώπους, και οι πλείστοι να ζούνε μέσα στη ζάλη αυτού του αστείου παραλογισμού.
H τελευταία μου πράξη έχει το νόημα της διαμαρτύρησης για το κακό που ετοιμάζουμε εμείς οι ενήλικοι στις αθώες νέες γενεές που έρχονται. Zούμε τη ζωή μας τρώγοντας τις σάρκες τους. Eνα κακό αβυσσαλέο στη φρίκη του. H λύπη μου γι' αυτό το έγκλημα με σκοτώνει".

Δεν γράφουν, όμως, μόνο οι φιλόσοφοι για τους χαλεπούς καιρούς που διανύει η γενιά μου. Πηγαίνω στο άλλο άκρο, στον νεοφιλελευθερισμό. Μέχρι και οι συντηρητικοί συνειδητοποίσαν το "μεγάλο κενό" που μας έχει παραδώσει η προηγούμενη "άπληστη γενιά".

Πιο συγκεκριμένα, θα αναφερθώ, σ' ένα άρθρο της 7ης Δεκεμβρίου, των New York Times, όπου ο αρθρογράφος της εφημερίδας Thomas L. Friedman γράφει για την "Η αληθινή γενιά Χ".

Σύμφωνα με το συγγραφέα, «τα παιδιά μας θα έπρεπε να είναι πολύ πιο ριζοσπαστικοποιημένα απ΄ όσο είναι σήμερα». Ο αρθρογράφος, ένθερμος υποστηρικτής του νεοφιλελευθερισμού -συνονόματος με τον Μίλτον Φρίντμαν, πατέρα του Μονεταρισμού- δηλώνει έκπληκτος με την παθητικότητα των νέων- που την αποδίδει στην αγωνία τους να βρουν μια δουλειά ή να πληρώσουν τα δίδακτρα του επόμενου χρόνου, στη βαθιά τους ανασφάλεια. Αλλιώς- υποστηρίζει- "θα είχαν ήδη εξεγερθεί'.

"Θα είχαν εξεγερθεί εναντίον μας, εναντίον της γενιάς των γονιών τους, μιας γενιάς που σπατάλησε φυσικούς και οικονομικούς πόρους για να ζήσει καλύτερα από κάθε άλλη στην ιστορία. Σε αντίθεση με τη γενιά των ηρωικών πατεράδων μας, τη γενιά του Μεγάλου Πολέμου που αποδέχθηκε τόσες θυσίες για να έχουν ένα καλύτερο μέλλον τα παιδιά της (εμείς), η δική μας γενιά δανείστηκε από το μέλλον των παιδιών της για να χρηματοδοτήσει τη δική της, δίχως προηγούμενο, ευημερία-" γράφει ο Φρίντμαν.

Και προτείνει υποψήφιους τίτλους για το βιβλίο που κάποιο από τα παιδιά μας θα έγραφε κάποτε για εμάς. «Η άπληστη γενιά». «Η αυτάρεσκη γενιά». Ή ίσως «Η γενιά των ενυπόθηκων δανείων (ή πώς οι γονείς μου εξαγόρασαν τις σπατάλες τους χρεώνοντάς τες στη δική μου πιστωτική κάρτα)».

Δεν αρκούν, όμως, οι απλές διαπιστώσεις, τα ευχολόγια, η δήθεν ευαισθητοποίηση, οι ενοχές ή οι αφορισμοί που μπορεί να λειτουργούν και ως άλλοθι...

Όπως, στην πράξη αποδεικνύεται οι ευαίσθητοι, χάνονται στις σπηλιές του Ταϋγετου...

Και απ' την άλλη, οι πιο σκληροί βραβεύονται για τις απόψεις τους με Νόμπελ ή Πούλιντζερ...

Τελικά η εξέγερση των νέων είναι το ελάχιστο...... Και ακόμη δεν ξεκίνησε....

Η δική μου γενιά θα κάνει την ανατροπή !!!

Σάββατο 22 Νοεμβρίου 2008

Μια νέα κοινωνική τάξη: Οι νεόπτωχοι


Στο 23% φτάνουν τα ποσοστά φτώχειας στους νέους ανθρώπους ηλικίας από 16 έως 24 ετών, με κίνδυνο η περίοδος αυτή να μην είναι προσωρινή, αλλά στάσιμη λόγω της καθήλωσης - συρρίκνωσης των μισθών και των νέων ευέλικτων, άτυπων και ελαστικών μορφών εργασίας. Οικογένειες με ένα εργαζόμενο ή με μερική απασχόληση πέφτουν σε κατάσταση απόλυτης φτώχειας(το 14% των νοικοκυριών στα οποία εργάζεται τουλάχιστον ένα άτομο ζουν στα όρια της φτώχειας, σύμφωνα με τα ποσοστά που έχει δώσει στη δημοσιότητα η Ε.Επιτροπή στην Έκθεση του 2008 για την κοινωνική προστασία και ενσωμάτωση). Οι οικογένεις με παιδιά αντιμετωπίζουν πιο έντονα την απειλή της φτώχειας και ιδιαίτερα οι οικογένεις με τρία ή περισσότερα παιδιά (το ποσοστό των παιδιών που ζουν σε τέτοια νοικοκυριά ανέρχεται στο 17%). Ενώ τεράστιο πρόβλημα αντιμετωπίζουν οι μονογονεϊκές οικογένειες. Οι δε συνταξιούχοι και ηλικιωμένοι είναι η πιο μεγάλη κατηγορία φτωχών. Για ποια υπερήφανα γηρατιά μιλάμε, όταν το απαράδεκτα χαμηλό ύψος των συντάξεων εξαθλιώνει την τρίτη ηλικία; Δυστυχώς η νέα φτώχεια έχει χτυπήσει την πόρτα της πατρίδας μας!!! Τα χρέη των νοικοκυριών σε στεγαστικά και καταναλωτικά δάνεια, το πλαστικό χρήμα, η ανάπτυξη αγορών για νεόπτωχους (φτηνά σούπερ μαρκετ, καταστήματα ευκαιρίας), η επιστροφή της αγοράς μεταχειρισμένων, η άνθηση καταστημάτων επιδιορθώσεων αποτελούν αποδείξεις και όχι ενδείξεις του νέου φαινομένου των "νεόπτωχων". Πλήγμα και Πρόκληση για τη σύγχρονη Ελλάδα ένας στους πέντε συμπολίτες μας να ζει κάτω από το όριο της φτώχειας και να στερείται τα βασικά αγαθά διαβίωσης. Συγκεκριμένα το 21% του συνολικού πληθυσμού των Ελλήνων ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας. Πρόκειται για το δεύτερο υψηλότερο ποσοστό στην Ευρώπη των 27 μετά το 24% της Λετονίας. Οι δε κοινωνικές παροχές στη χώρα μας μειώνουν τη φτώχεια κατά το 9% στο σύνολο του πληθυσμού και 8% όσον αφορά στα παιδιά ηλικίας 0-17 ετών. Σε αντίθεση με τη Σουηδία που έχει το υψηλότερο ποσοστό μείωσης της φτώχειας από τις κοινωνικές παροχές (59%), με τη Δανία (57%), με τη Φιλανδία (55%). Μήπως ήρθε επιτέλους η ώρα να κατοχυρωθεί απ' το Κράτος ένα ελάχιστο εγγυημένο επίπεδο αξιοπρεπούς διαβίωσης για όλους; Να αυξηθούν οι μισθοί και οι συντάξεις και το κράτος να μεταξελιχθεί σε κοινωνικό κράτος δικαίου;Όσον αφορά στο παγκόσμιο χωριό αξίζει να σημειώσουμε ότι περισσότερο από 1 δις άνθρωποι ζουν με λιγότερο από 1 δολλάριο την ημέρα, 600 εκατομμύρια παιδιά -"ευσταυρωμένοι από τη γέννηση τους"- ζουν σε συνθήκες απόλυτης φτώχειας, κάθε χρόνο 10 εκατομμύρια παιδιά πεθαίνουν απ' την πείνα -ένα παιδί κάθε πέντε δευτερόλεπτα- και 100 εκατ. άνθρωποι ζουν σε τενεκεδουπόλεις!!!! Κανείς "ισχυρός" δε συγκινείται;;;Ίσως γιατί, όπως, αποδεικνύεται μόνο οι "ανίσχυροι" ενδιαφέρονται για το αν ο κόσμος μας θα είναι ένας κόσμος στον οποίο θα ήθελε να ζήσει ένας αξιοπρεπής άνθρωπος!!!!!