Α. Ένα σύντομο ιστορικό ως προς τη χρήση των καμερών και του συστήματος C4I:
• Η Ανεξάρτητη Διοικητική Αρχή Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα διαπιστώνει το 2005 ότι οι κάμερες που είχαν εγκατασταθεί κατά τους Ολυμπιακούς Αγώνες, για τη ρύθμιση της κυκλοφορίας, χρησιμοποιούνται για άλλους σκοπούς και επιβάλλει πρόστιμο στον τότε Υπουργό Δημοσίας Τάξεως, βάσει της υπ’ αριθμ. 58/2005 απόφασης.
• Κατά της τελευταίας απόφασης,ο Υπουργός Δημοσίας Τάξεως άσκησε αίτηση ακυρώσεως στο ΣτΕ και μέχρι σήμερα η υπόθεση αυτή εκκρεμεί στην Ολομέλεια, με απορριπτική εισήγηση της αιτήσεως ακυρώσεως από την σύμβουλο του Δικαστηρίου κατά τη συζήτηση της 12.1.2007.
• Συγχρόνως ο τότε Υπουργός υποβάλλει ερώτημα στον Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, ως προς τη χρήση των καμερών.
• Παρόλο που υπάρχει εκκρεμοδικία στο ΣτΕ ο Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου κ. Σανιδάς παρεμβαίνει –χωρίς αρμοδιότητα- και απαντά το Νοέμβριο του 2007 ως προς το ζήτημα των καμερών θετικά.
• Ο Πρόεδρος και τα μέλη της Αρχής παραιτούνται λίγες ημέρες μετά, ως ένδειξη διαμαρτυρίας για την παρέμβαση Σανιδά και την περαιτέρω ενεργοποίηση των καμερών με σκοπό την παρακολούθηση της πορείας των διαδηλωτών της 17ης Νοεμβρίου από το Πολυτεχνείο προς την Αμερικανική Πρεσβεία.
• Η Κυβέρνηση λίγο αργότερα με τροπολογία επιτρέπει τη χρήση των καμερών κατά τη διάρκεια των δημόσιων συναθροίσεων με παρουσία Εισαγγελέων και ενεργοποιεί τις κάμερες.
• Σήμερα επαναφέρει το θέμα παρόλο που και Εκκρεμοδικία υφίσταται για το επίμαχο ζήτημα, αλλά και η Ανεξάρτητη Διοικητική Αρχή έχει αντίθετη Γνωμοδότηση.
Β. Γιατί ΟΧΙ στις κάμερες;
• Γιατί μας εισάγουν στη σύγχρονη οργουελική κοινωνία της επιτήρησης και της ηλεκτρονικής παρακολούθησης, όπου εγκυμονεί ο κίνδυνος τραυματισμού του πυρήνα των αναπαλλοτρίωτων ατομικών δικαιώματων και θεμελιωδών ελευθεριών των πολιτών.
• Γιατί ήδη, το Μονομελές Πρωτοδικείο Πατρών στην 2765/2005 απόφαση του, με τη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων, έχει κρίνει ότι η λειτουργία των καμερών στους δημόσιους χώρους «προσβάλλει παράνομα το δικαίωμα της προσωπικότητας των πολιτών, διότι τους θέτει υπό έλεγχο και αδικαιολόγητο περιορισμό της ελευθερίας τους, ως εκδήλωση της προσωπικότητας τους και τους παρεμποδίζει στην ελεύθερη ανάπτυξη της κοινωνικής και πολιτικής τους δραστηριότητας. Η αίσθηση του πολίτη ότι είναι πολύ πιθανό να βρίσκεται υπό παρακολούθηση σίγουρα επηρεάζει τη συμπεριφορά του κατά τρόπο αντιτιθέμενο σε βασικές αξιολογήσεις μιας δημοκρατικής εννόμου τάξεως. Επομένως η λειτουργία των επίμαχων καμερών συνιστά ανεπίτρεπτη προσβολή των συνταγματικά κατοχυρωμένων δικαιωμάτων της ελεύθερης ανάπτυξης της προσωπικότητας του ατόμου (άρθρο 5 παρ. 1), της ιδιωτικής ζωής (άρθρο 9 Σ) και της προστασίας του ατόμου από τη συλλογή, επεξεργασία και χρήση των προσωπικών του δεδομένων (άρθρο 9Α Σ)».
• Γιατί η χρήση τους αντιτίθεται στο άρθρο 8 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου που αναφέρεται στο δικαίωμα σεβασμού της ιδιωτικής και οικογενειακής ζωής, στη Σύμβαση 108/1981 του Συμβουλίου της Ευρώπης για την προστασία των ατόμων από την αυτοματοποιημένη επεξεργασία προσωπικών δεδομένων, στα άρθρα 7 και 8 του Χάρτη Θεμελιωδών δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλλά και στην κοινοτική Οδηγία 95/46/ΕΚ για την προστασία των προσωπικών δεδομένων, όπως έχει κυρωθεί στην Ελλάδα με το Ν. 2472/97. Προβάλλει, συνεπώς, αυξημένος ο κίνδυνος για τους κοινωνικούς και πολιτικούς αγώνες της νεολαίας, των φοιτητών, των εργαζομένων, των συνταξιούχων, των συνδικαλιστών οι οποίοι θα γνωρίζουν ότι καθώς αναπτύσσουν τη μαχητικότητα τους στις νόμιμες διεκδικήσεις τους για μια ζωή καλύτερη, θα παρακολουθούνται και θα καταγράφονται από το «ηλεκτρονικό μάτι» στο «ηλεκτρονικό φακέλωμα».
• Γιατί δεν είναι αποτελεσματική η χρήση τους : Χαρακτηριστική ως προς την αναποτελεσματικότητα της λειτουργίας κλειστών κυκλωμάτων τηλεόρασης σε δημόσιους χώρους σε σχέση με την πρόληψη ή την καταστολή πράξεων που βλάπτουν τη δημόσια ασφάλεια, είναι η έρευνα που είχε εκπονήσει το Υπουργείο Εσωτερικών του Ηνωμένου Βασιλείου, το Φεβρουάριο του 2005,-Home Office Research study 292, Martin Gill, Angela Springgs, Assessing the impact of CCTV- η οποία έδειξε ότι στις περισσότερες περιοχές όπου υπήρχε εγκατεστημένο ηλεκτρονικό σύστημα παρακολούθησης, η εγκληματικότητα δε μειώθηκε και ότι, όπου μειώθηκε, αυτό δεν είναι βέβαιο ότι οφειλόταν στην παρουσία καμερών. Καθώς, και ότι οι κάτοικοι των περιοχών αυτών θεωρούσαν ότι η παρουσία των καμερών δεν τους έκανε να νοιώθουν ασφαλέστεροι. Σύμφωνα με τη μελέτη αυτή, για την οποία γίνεται ειδική μνεία στην υπ’ αριθ. 58/2005 απόφαση της ΑΠΔΠΧ, η τοποθέτηση κλειστών κυκλωμάτων τηλεόρασης είναι αποτελεσματική σε σχέση με τη μείωση της εγκληματικότητας και την προστασία των αγαθών σε μικρής κλίμακας φυλασσόμενους χώρους, όπως χώρους στάθμευσης, αποθήκες εμπορευμάτων κλπ. Αλλά δεν υπάρχουν ενδείξεις που να καταδεικνύουν ότι είναι αποτελεσματική σε μεγάλης κλίμακας χώρους, όπως είναι η δημόσιοι χώροι.
Γ. Ψευτοδιλήμματα του τύπου κάμερες ή εγκληματικότητα δεν ευσταθούν και νομικές ακροβασίες για τη χρήση των καμερών δεν αρμόζουν σε μια δημοκρατική κοινωνία. Ιδιαίτερα εμείς οι νέοι που έχουμε χρέος να αγωνιστούμε για την ποιότητα της δημοκρατίας μας, οφείλουμε να υψώνουμε με δύναμη και σθένος τη φωνή μας σε ό,τι μας προσβάλει και τραυματίζει κεκτημένα δικαιώματα, ελευθερίες. Γιατί «η ανώτατη αρετή δεν είναι να είσαι ελεύθερος, παρά να μάχεσαι για την ελευθερία».
